بی حسی موضعی
پارسا پیروزفر دقیقا مثل در چشم بادبی نظیر است در لباس و تیپ و زیبایی ،دراین فاصله زمانی بلند،حتی پیر هم نشده است،درود بر او که به تغذیه و ورزش خود اهمیت می دهد،بازی باران کوثری یک دست و روان است،باران باقاب دوربین اخت شده است و بسیار روان بازی می کند،حسن معجونی همان حسن معجونی با لباس های شلخته و موی وارفته وبی حوصله است،حسن معجونی یک نابغه بازیگری است واصلا نمی دانم چرا فقط یک تیپ شخصیتی رابازی می کند؟.در فیلم بلند لتیان هم دقیقا همین صورت و لباس را داشت،دوست دارم یک بار هم که شده (مثل نوید محمدزاده درسرخپوست)او را با موی کوپ شده و ریش شش تیغ و کروات و ژیله و کت و شلوار ببینم، واقعا صورت و لباسش تکراری شده است،اما کلیت اثر(منهای مشکی بودن آن،در این روزهای جهنمی اگر ناراحتی اعصاب شدید دارید این کار رانبینید اما در روزهای سبک شاپرکی متمایل به رنگ یاسی ،حتما بروید) زیبا و پخته و جان دار است و حرف های زیا‌دی برای گفتن دارد.
"تهران،شهریورگرم سال جاری خورشیدی"
