روکو

برادری والامنش و فداکار است.برادر دیگر او سیمونه ،در جامعه ای شدیدا خشن ،در مسابقات بوکس ،شکست خورده است و به سبک تمام شکست خوردگان در جوامع فقیر خشن ،تو سری خور شده است.روکو برای جبران این حقارت بزرگ که ناخواسته به اعضای خانواده اش تحمیل شده است وارد دنیای بوکس می شود و تا آخر فیلم «روکو وبرادرانش»با صورتی که توسط چسب زخم پوشانده شده است در مقابل دوربین می ایستد،این حالت ،به صورت سرد و بسیار جذاب وزیبای دلون ،می آید و در حد پرستش او را زیبا و جاودان می سازد،ویسکونتی در خلق شخصیت روکو ،از بزرگترین رمان های تاریخ ادبیات جهان (آثار داستایوفسکی و...)بهره برده است.
"ایندیپندنت"