موسیقی متن باراکا؛اثر میشل استرنز؛1992

فیلم مستندی طولانی درباره سیاره ماست و قالب کاشت دوربین ها از نوع هلی کوپتر کنترلی است.

میشل کوشیده،ابهت بیافریند یعنی با استفاده از طیف وسیع سازهای بادی و کوبه ای ،عملا صحنه نبرد را بازسازی کرده است،نبرد جانوران با محیط خشن حیات .

اما وقتی به سراغ روستاها می رود از ماندولین و بانجو و سازهای دسته گیتار به همراه نی لبک بهره می برد تا زندگی روزمره مردم را با شادی تمام وصف کند.

او مردم را عادی وصف می کند. موسیقی اش وقتی به سراغ مگاسیتی ها می رود ،پر تراکم و کوبه ای می شود تا بتواند اضطراب را در تمام ابعاد نشان دهد،عبور میلیون ها نفر از روی پله برقی را به زیبایی می سازد در ذهن مخاطب ،کار او بی نظیر است.