آدلاید

فیلم داستان رمانتیکش را در فضای عاطفی روایت می کند،تماشای جملات و صحنه های رمانتیک فیلم خوشایند است،بخش های عاطفی فیلم عالی است اما هسته عاطفی فیلم با ناشی گری ابراز می شود، کارگردان این فیلم،کارگردان فیلم بزرگ،سلیست و جسی، نیز هست که فیلمنامه ای پخته تر دارد،زیرا مهم ترین بخش داستان آدلاید وارد کردن شخصیت یک پسر پزشک است که آدلاید عاشق آن می شود،بهترین نقش آفرینی هریسون فورد شاید در این فیلم باشد با این حال کارگردان از پرداختن به نقش آلیس غافل مانده است واین بداست زیرا چهره آدلاید را هم مبهم می کند،لاید لی شخصیتی باورپذیر ارائه داده اما برای نشان دادن یک زن صدوهفت ساله فقط به دیالوگ اکتفا می کند و هیچ رفتاری ندارد،آدلاید یک دختر هشتاد ساله دارد که الین برستین نقش آن را بازی می کند،ریتم فیلم بسیار تند است،زندگی آدلاید سرشار از ستودن عشق است اما فاقد فیلمنامه ای محکم است،روزگار آدلاید بستری مناسب برای پیش برد حوادث تعیین نمی کند پایان بندی فیلم بسیار صورتی و کلیشه ای اما زیبا و دوست داشتنی است.درمجموع فیلم چیزی بیش از مرد دویست ساله بابازی رابین ویلیامز ارایه نمی دهد و این ایده سال ها قبل با شاید حداکثر سی درصد تفاوت اجرا شده است...

نویسنده:

 همایون نوری پناه

 ویراستار:

 محسن اکبرزاده