نوعی از بیماری روانپزشکی وجود دارد که فرد بیمار با تماشای یک فیلم ،خود را به جای شخصیت اول داستان فیلم می گذارد.میلاد حاتمی با تماشای نقش لئوناردو دیکاپریو که شرط بندی می کرد و پول و اسناد معتبر حقیقی و حقوقی را جعل می کرد و خلبان هواپیما می شد،بدون آن که دانشکده پرواز را گذرانده باشد،واقعا تصورکرد که انجام چنین کارهایی بی مجازات نخواهد ماند ،سینما،مجازی است،سینما جنبه واقعیت مطلق ندارد،و اساسا نمی شود شخصیت های بزرگ سینمای جهان را ملاک زندگی شخصی خود قرار داد،میلادحاتمی دقیقا موبه مو رفتارهای لئوناردو دیکاپریو را تقلید می کرد اما فقط تقلید می کرد.
"دانشنامه های سینمایی نشر سایان،خلاصه درسنامه کاپلان و سادوک ،تهران،زمستان است"
