دکترمیرمحمدحسینی
پزشک نخبه داروسازی است که در دیباجی شمالی بالاتر از پارک نگار،داروخانه ای کوچک اما گرم و صمیمی چون کافه های خیابان انقلاب دارد.این خاطرات مشترک بنده و ایشان از خیابان و میدان انقلاب و محوطه اصلی دانشگاه تهران،گره نامریی است که ما را به هم وصل کرده است،البته ایشان را طوفان روزگار به دانشکده داروسازی وصل کرد و عاشق رشته دندانپزشکی بودند،بگذریم...موسیقی کلاسیک را بسیار خوب می شناسد وپ یگیر جدی سینماست.فیلم«در جستجوی فریده»که صدها روز پیش،و بسیارقبل از شیوع بیماری کرونا در سینماهای هنروتجربه اکران شد،فیلم موردعلاقه ایشان در سال های اخیراست،او سینمای اجتماعی رابه خوبی می شناسد و رویکردی نزدیک به مستند و مابین مستند و سینما به آثارایرانی دارد،دقیقا عنصری که در فیلم «درجستجوی فریده»کارگردان به دنبال آن بود،عجیب آن که نود درصد قشر فرهیخته که با آنان گپ می زنم همین اثر را بهترین کار سال های اخیرسینمای ایران می دانند،مدتی است یکی از بستگان نزدیک ایشان دچار کسالت شده است،با آرزوی سلامتی برای تمام بیماران و با آرزوی روزی که غلبه کمدی های سطحی برسینمای ایران،پایان یابد و شاهد فیلم هایی چون در جستجوی فریده باشیم.
"دیده ها و شنیده های مولف این سطور،زمستان است،تهران"
