به مناسبت پخش فیلم زیبای غبار زمان
اثر مرحوم استادخسرو سینایی ،از اولین سینماهای ایران که در دوره درخشان سینماسازی در ایران(دوره پهلوی اول)ساخته شدند یادی کنیم.از تبدیل سالن گراند هتل تهران به سالن سینما،اولین سالن با گنجایش پانصد نفر،تاسیس شد.این سالن دارای سه نوع ،بلیت،بسته به جیب مشتری بود.یک،دو،سه قرانی.بلیت سه قرانی لژسالن به حساب می آمد و مخصوص متمولین پایتخت بود.درقسمت درجه یک،صدصندلی و در دو قسمت دیگر چهارصد صندلی گنجانده شد.این حجم ازسالن برای سینمای آن روز آسیا،رکورد بالایی محسوب می شد.اما خیابان لاله زار محفل اصلی سینماهای تهران بود.گل این سینماها ،سینما«مایاک»بود که درفیلم استادسینایی به خوبی نمایش داده شده است.از تمام کشورهای صاحب سینماکه درآن دوره ،ایران،هند و امریکا راشامل می شد دراین سالن سینما،نمایش ،اجرا می شدویک سالن بین المللی نمایش فیلم به حساب می آمد.ازآنجاییکه درروزهای عادی ،مسئول بلیت فروشی،سالن را بعداز هرسانس ،تخلیه کامل نمی کرد،دانشجویانی که بین کلاس اول ودومشان ،چندین ساعت فاصله بودوسربازان مرخص شده ،مشتری پروپاقرص شبانه روزی سینما بودند،سینما سپه از دیگرسینماهای خوب لاله زاردرسال هزاروسیصدوهشت شمسی بود.اما خیابان شاه آبادتهران بعدها روی دست لاله زار بلند شدودرنهایت ،سینما مولن روژ که امروزه هم با تغییرنام هنوز پابرجاست ،روی دست همه سینماها بلند شد،یادآن دوران به خیر،گرچه من نبودم اما نوشتن از آن هم کامم راشیرین می کند،گویی یک ساندویچ کالباس بانان بولکی ونوشابه شوواپس خریده ام ومنتظر اکران فیلمی بابازی جان وین هستم.قدیم تهران،حالی داردکه اگرتهرانی باشید و خیابانگرد و کوچه باز مثل من،عشقی ناگفتنی در وجودتان جوشش می کند،طهران جان،جاییکه دود نبود،چندماشین فورد تردد می کردند،نه ون تاکسی درجه چهار چینی و روسی و ما هم سری در بین شهرهای روشنفکر جهان درآورده بودیم و رشدکرده بودیم،یادش گرامی،یاد استاد خسروسینایی هم تا ابد جاودان.
"سایت های خبری معتبر داخلی ، بهمن ماه سال جاری ، تهران"
