روبر حسین
بازیگر و کارگردان فرانسوی ،ایرانی ،نیز بر اثرکرونا به آسمان رفت.آسمان جای خوبی است وقتی زمین تنگ است.وقتی زمین،ناراحت است وقتی زمین ،دیگر زمین نیست.یک نمایشی از تزریق واکسن کرونا به سیاستمداران بزرگ ،نشان دادند ولی تمام دنیا آنقدر در حال درسر و کله هم زدن وحساب شخصی را پای کار جمعی صاف کردن هستند که انگار نه انگار،انسان های معمولی هم انسان هستند.هر دانشنامه معتبر پزشکی که دوست دارید،به دقت بررسی کنید،دانشکده های داروسازی روسیه و اسلوونی ،انقدر پراز پروفسورهای برجسته ودانشمندان وابزار بی بدیل است که قطعا در فاز تست نهایی واکسن به سر می برند.عملا بازار خارجی داروی کشوری به وسعت ایران ،در اختیار یک کمپانی بسیار معتبر اروپایی به نام «اکتوورکو»است که از لحاظ تجهیزات و پزشک تنه به تنه فایزر می زند اما وطن من باید به سراغ یک کشور کوچک برود که خودروهایش متعلق به عصر فولکس قورباغه ای است!!!!!!.ای وای براسیری کز یاد رفته باشد...ول کنیم ،روبر،بابازی های بسیار کوتاه و کمرنگ ،سینما را آغاز کرد تا اینکه یک به یک پله های ترقی را بالا رفت،آنچنان که بابزرگانی چون«کلود للوش»وارد کار شد،بازیگر بزرگی بود اما مثل آلن دلون متعلق به سینمای گیشه نبود ،برای همین،هیچگاه به اندازه کافی شناخته نشد وگمنام بود.امید که حیات بهتری انتظارش را بکشد.
"یورونیوز،دی ماه سال جاری ، تهران"