اقتباس خوب
از آفرینش بد ،بسیار زیبا تراست.فرزاد موتمن سینمای جهان را ملکولی و مویرگی می شناسد و تمام این جزئیات در فیلم های او بعد از«دماغ»بابازی طناز طباطبایی به خوبی دیده می شود.اوج کارش در سراسرشب است.متن مالیفیسنت(زیبای خفته)را قرض گرفته است و کاری آفریده است کارستان،هربخش فیلم(نیم ساعت به نیم ساعت فیلم تغییر می کنداز لحاظ تدوین)برای خودش جداگانه کدگذاری شده است.از متون مشکی قیرگون هاروکی موراکامی مخصوصا«کافکا در کرانه»تا متون معاصر ادبیات امریکای شمالی،اما،ایران در متن جای دارد،کتک خوردن ها و شرم و قدغن بودن ویژگی های بخشی از زن ایرانی است که بر روی پله سست که سیمانش خشک نشده است ،ایستاده است،این ها هم در متن مالیفیسنت آخر با بازی آنجلینا جولی دیده می شود.مردی که به ظاهر،مهربانترین مردهاست،بال های مالیفیسنت را از جا می کند،هجم این خشونت البته باهجم خشونت و خون خفته در لایه های زیرین «سراسرشب»قابل مقایسه نیست اما اقتباس زیبا،از خلق زشت،بسی بهتراست.
"دیده ها و شنیده های مولف این سطور ، تهران ، دی ماه سال جاری"
