میرزاده عشقی
به مناسبت بیستم آذرماه ،برای این بزرگ مرد می نویسم.ایشان یکی از بهترین شاعران اجتماعی معاصر ایران بودند،زندگی کوتاه اما بسیار پر فراز و نشیبی داشتند که می توانست بن مایه یک فیلمنامه مجز اباشد اما هیچگاه از زندگی ایشان ،فیلمی مجزا تهیه نشد،البته با دقت بسیار بالا،چندسال آخر زندگی با برکتشان که مهم ترین دفاتر شعری ایشان در همین دوره نوشته شده است،در سریال خوش ساخت«شهریار»که هنرپیشه اول آن ،مرحوم استاد tسیروس گرجستانی بود،ثبت و ضبط شده است.گریم های این سریال مثال زدنی است،ابزار بسیار پیشرفته گریم که حتی گاه به پرینتر سه بعدی ختم می شود در اختیار کمپانی های ژاپنی و کره ای هست اما گریمورهای ایران،فقط با خلاقیت و ابتکار شخصی صورت بزرگ مردان تاریخ ایران را بازسازی می کنند،از قالب های عظیم ساخت کلاه یک پارچه ژلاتینی و ابزار گرانقیمت ،خبری نیست.قلم مو هست و غضروف مصنوعی و رنگ و اسپری و گریمورهای ایرانی با همین ابزار ،صورت ها را بسیار دقیق در می آورند.از نزدیک ترین دوستان استاد میرزاده عشقی ،استاد شهریار بودند و بسیار نیک شد که نام میرزاده عشقی هم به واسطه فیلم زندگی استاد شهریار تا ابد روی فلش ها و سی دی ها و ابزار دیگر ،جاودان باقی ماند،ایشان ،مرگ بسیار تلخی داشتند ،مرگی دقیقا از جنس شعرهایشان ،مشکی و پراز زجر.اما روحشان قطعا با بزرگان درجایی امن و زیبا قرین خواهد بود.
"سریال شهریار،دیده ها وشنیده های مولف این سطور،تهران،پاییز نودونه خورشیدی"
