آپاندیس
در واقع یک فیلم ساده نبود که از کنار آن مثل ردشدن از پهلوی یک پراید به آسانی بگذریم.یک آلفارومئو بود که باید می ایستادیم وطراحی ومفهومش را درک می کردیم.این فیلم زمانی مشکلات حادبخش درمان دولتی مارا مطرح کرد که حتی پروفسور مجیدسمیعی و پروفسورخسرو پارسا و پروفسورمحمدرضاخدایی اردکانی هم فکر آمدن ویروسی چون کرونا را نمی کردند!(می دانم استادکیارستمی دریکی از بهترین بیمارستان های خصوصی ایران ،باسهل انگاری پزشک اول معالج،دارفانی را وداع گفتند،قصدم تعریف از بخش خصوصی نیست،قصدم ،آوردن دلیل انتخاب استاد نمازی برای صحبت بابهترین متخصصین سینمای اروپا در جشنواره دوستی ایران وفرانسه است)ایشان ،بستر نامناسب بخش دولتی بهداشت در ایران را در زمان صلح به صورت واضح بیان کردند،قربان کسی که بعد از مستی با مشروب آلوده،توی گوش انسان می زند وسرکه وآبلیمو به خورد انسان می دهد،او یک دوست واقعی است،انتخاب فرانسوی ها،بسیار هوشمندانه و با محاسبه دقیق بوده است،درود براین همه دقت در انتخاب وخوش سلیقگی.
"دیده ها وخوانده های مولف این سطور ، پاییز سال جاری ، تهران."
