روز جهانی کودک
را خدمت تمام کودکان بزرگ شده و کودکان بزرگ نشده (هنوز کودک) تبریک می گوییم.درباره بچه ها ،هنرهفتم کم نگذاشته است،انقدر شمار کارهای ژانر کودکان زیاد است که نمی دانم کدام را بگویم.
بین کاربرای کودکان و کار شبیه کاربرای کودکان تفاوت بزرگی وجود دارد،مثلا شاهکار«مری و مکس»کودکانه می نماید اما اصلا کودکانه نیست ،مخاطبش کاملا بزرگسالان هستند. تعداد کارتون بزرگسالان روزبه روز درحال افزایش است، کارتون ماجراهای مادام مارپل و مرکول پووآرو نمونه خوبی از سریال کارتونی برای بزرگسالان است.عیبی ندارد کودکان کارهای بزرگسالان را تماشاکنند اگر صحنه جنسی غلیظ یا خشونت زیاد نداشته باشد پس بچه ها را محدود به کارهای گروه سنی خودشان نکنیم.کودکان هم می توانند کارهای بزرگسالان را کاملا هضم کنند و درک نمایند و به ابعاد مختلف آن ،دست بکشند. چیزی که شاید کودک امروز نیازمند درک آن است ،حتی اگر پدرش جراح اعصاب باشد و بنز زیر پایشان.مفهوم فقر است.قصه های مجید بی نهایت زیبا و نرم وخنده دار (برخلاف نوشته های مرحوم استاد علی اشرف درویشیان) مفهوم بی پولی را نشان می دهد،کار دیوانه وار فاخری است. دربیان مفاهیم اخلاقی اساسی،نه دین،مفاهیم اخلاقی اساسی،روی دست «هایا .میازاکی»کسی را ندیده ام.«شهر ارواح» معروف ترین کارتون او در ایران است.هایا میازاکی را دریابید برای کودکانتان، خلاقیت می آورد،اخلاق می آورد، درک مفهوم هستی را می آورد،خلاصه یک نابغه است که دومی ندارد، کودکان خود را با آثار هایامیازاکی آشنا کنید.تاریخ ژاپن یکی از پیچیده ترین ،عجیب ترین و کامل ترین تواریخ بشری است که خوانده ام ،اینکه صنعت کارتون ژاپن اینقدر نیرومند است ،یکی از مواهب الهی است،زیرا ریشه در اعماق تاریخی دارد که عشق،جنون،جنگ،ثروت ،فقر،تمام مفاهیم بشری را یک به یک تجربه کرده است،ژاپن را دوست دارم .انسان های فوق العاده ای هستند با سینما وانیمیشن بسیار پرقدرت و دوست داشتنی.یکی از بزرگترین کارگردانان سینمای ژاپن «اوزو»است که روی سنگ قبرش فقط و فقط نوشته شده است«هیچ».قبل از استاد پرویز تناولی ما به این مفهوم رسیده بود.ایراد کارهای ایرانی برای کودکان در این است که سفت و محکم می خواهند یک عقیده را درمغز کودک میخ کوب کنند،ژاپنی ها به هیچ کارگردان بزرگشان ،اوزو معتقدند و هیچ عقیده سفت ومحکمی را در ذهن وروح کودکان فرو نمی کنند بلکه فقط کمک می کنند او،اول خودش را بشناسد و سپس جهان اطراف وهستی را درک کند،کلا کارهایی که نیپون کارتون برای کودکان می سازد ،یک شاهکارهنری است ،تماشای آن ها را به همه حتی بزرگسالان توصیه می کنم.اما چیزی که اکیدا توصیه نمی کنم ،آثاری است که یک عقیده یا ایدئولوژی سفت و سخت را در ذهن بچه ها فرو می کند،کودکان خودرا از این گونه آثار دور نگاه دارید،جهان دارد تبدیل به یک شهر می شود که افراد فقط کوچه ومحله سکونت خودرا تعیین می کنند،باید بتوانند با افراد محله بغلی درست رفتار کنند، آسیب نبینند و آسیب نرسانند و این امر با ایدئولوژی در تناقض است ،جهان آینده مثل تیرآهن نیست،مثل ژله است ،نرم است وشکل پذیر ،ایدئولوژی از انسان ها تیرآهن می سازد ،چیزی که جهان آینده به آن هیچ نیازی ندارد.
"دیده ها و شنیده ها وخوانده های مولف این سطور،پاییز نودونه خورشیدی،تهران"
