این پیکر نازنین
جمعه, ۱۸ مهر ۱۳۹۹، ۰۸:۴۰ ب.ظ
در جوار کسانی دفن می شود که هر کدام ستونی از ادب فارسی بودند.عجیب ترین بازی این چرخ نامیمون ،تلاقی سالگرد تولد استاد شفیعی کدکنی و مرگ استادشجریان است. دو دوست ابدی که روحشان با هم در ازل گره خورده است.بدن استاد پس از نماز میت که استاد دعایی سردبیر روزنامه اطلاعات و سفیر سابق ایران در عراق در شهر تهران، بر پیکرشان خواندند،عازم طوس می گردد. آخرین مراسم استاد،بسیار خصوصی و با حضور جمع اندکی از دوستان نزدیک و فامیل های استاد بر سر مزار ابدی ایشان برقرار خواهد شد.
من آن مرغ سخندانم،که درخاکم رود صورت هنوز آواز می آیدبه معنی از گلستانم (حضرت سعدی)
"سایت های معتبر داخلی و خارجی،مهرماه نودونه خورشیدی ،تهران"
