درگذشت

مرد عزیز،مردبزرگوار،هنرمند اولین،کسی که صدای آسمانیش دلشدگان را جاودان ساخت،نمی خواهم این جملات را تایپ کنم ،اما ناچارم از گفتن واژه هایی که تلخ تر از افعی ترین سنگ صبور قبرهاست.

درگذشت حضرت استاد محمدرضا شجریان را اول به استاد همایون شجریان،تاج بانومژگان شجریان،خانواده بزرگوارشان،پزشک معتمد صبورشان و ثانیا به جهان ،این جهان سیاه پر از می تلخ زهرآگین ،تسلیت عرض میکنیم،یارم به یک لاپیرهن ،خوابیده زیر نسترن،ترسم که بوی نسترن ،مست است و هشیارش کند،محمدرضا تو تمام چیزی بودی که ما داشتیم،نازنین...،ای آفتاب آهسته نه پا در حریم یار من ...ترسم صدای پای تو خواب است و بیدارش کند،بیداری تو،محمدرضا بیداری تو،تو هیچگاه برای ما نغنودی ،فقط از حالی به حال دیگر تغییریافتی،عزیزا دوستت داشتیم،داریم،خواهیم داشت.

"یورونیوز،پاییز زهرآگین تلخ نکبت بار نودونه خورشیدی،تهران سراسر در دوبی مسکن، در دوبی لبخند،درد و با اشک.اشکی که می آید می چکد،

می بارد اما سبک نمی کند این دل های غم زده جفادیده را.تهران ،دیگردوستت ندارم"