بهروز بوچانی

مهاجرایرانی تبار است که یکی از بهترین سفرنامه های معاصر تاریخ ادبیات جهان را از روی واقعیت و سفر بسیار مشقت بارش نوشته است.این روزها نام او با یک رشته دیگر از هنر هم پیوند عمیق خورد.صورت او زجرکشیده ،آفتاب سوخته و دارای جغرافیایی چون دشت کویراست،موهایی بلند و وحشی دارد که مانند گندم زارهای ایران درباد،می رقصد.پرتره این بزرگمرد ایرانی به عنوان یکی از برترین عکس های رئال سال اکنون میلادی انتخاب شده است،برخی از صورت ها(مثل صورت وینسنت ونگوگ نقاش هلندی معاصر)دارای جغرافیا هستندیعنی مثل یک کتاب زیبا،قابل ورق زدن و مطالعه هستند،هرچینی زیرلب و روی پیشانیشان مثل یک صفحه از کتاب نازنین خداونداست.

"بیست و نهم شهریورماه امسال،روزنامه دنیای اقتصاد،تابستان سال نودونه خورشیدی،تهران"