غالب حوض ها پراز آب هستند
گاهی ماهی های قرمز یا سفید و قرمز کوچک یابزرگ در آن ها شنا می کنند و ما به نظاره می نشینیم فواره را،بلندی و فرود این بودن ...حتی خود ژاپنی ها درباغ هایشان حوضچه هایی دارند و ماهیانی خاص که لای ابریشم پرورده شده اند و گاه قیمتشان تا ده هزار یورو برای هرماهی ،می رسد.اما حوضی که نوریوکی هاراگوچی مرحوم برای موزه هنرهای معاصر تهران طراحی کرده بود پراز روغن بود.ساختن آن،روزها وقت بردواین هنرمند مرحوم را با ایران آنچنان آشنا کرد که سال ها بعد از انقلاب پنجاه و هفت به مدیران موزه پیشنهاد داد تابرای مرمت این اثربه ظاهرساده اما فوق العاده پیچیده به تهران بیاید،زیرا او باحال خوب از ژاپن خارج شده بود،باحال خوب درتهران کارکرد و باحال خوب تهران را ترک کرد،خاطراتی از تکنسین ها و کارگران ایرانی داشت که بوی نان بربری و ماست و خیار دوغ و کباب کوبیده می داد و چای. چای،نقطه مشترک فرهنگ ایران و ژاپن،گیاه روییدنی،گیاهی پراز خاصیت برای استحکام استخوان و کمک به ترمیم لثه و دندان،در مقابل روغن،که نمادصنعتی شدن بود،روزگاری که این هنرمند زیریک سقف با کارگران ایرانی کار می کرد،نمادخرابی و پوسیدگی دندان و لثه و استخوان و فقط نماد رو به بهبود رفتن اقتصاد.
"دیده ها و خوانده های مولف این سطور ، تابستان سال جاری،تهران"