بازدید خانواده رشیدی از مراحل آماده شدن موزه ایشان
در موزه سینمای ایران.در آستانه تولد این بازیگر بزرگ سینمای ایران ،خانواده شان سری به وسایل مرحوم رشیدی در بخش معاصران سینمای ایران واقع در موزه سینمای ایران زدند.مرحوم داوود رشیدی از پرکارترین هنرمندان سینمای ایران بود.بهترین نقش آفرینی ایشان ،زمانی بود که فیلم فارسی نفس سینمای ایران را بریده بود و غالب تحصیلکردگان از سینما دوری می جستند.داوود رشیدی وفریدون گله و بهروز در فیلم «کندو»ثابت کردند که هنوز سینمای ایران چیزی بیش از بزن و برقص و ازدواج با دختر پولدار در حالیکه ده تومان در جیبت نداری و مفاهیم سینمای سطح هند است.کند و واقعا از لحاظ دیالوگ های رد و بدل شده میان بازیگران و نشان دادن فاصله طبقاتی وحشتناک اواخر پهلوی دوم ،یکی از ماندگارترین آثار سینمایی ایران است.این نسل طلایی چند ویژگی منحصربه فرد داشتند،اولا همگی عمرهای طولانی کردند(امیدوارم استاد نصیریان صدسال باسلامت زندگی کنند)یعنی فرصت داشتند هنر دو سلسله حکومتی را از تمام زوایا ببینند(عمر نسل هنرمندان دهه پنجاه وشصت خورشیدی بسیار کوتاه است ،نگاهی به لیست بلند اسامی بیاندازیم،مرحوم پوپک گلدره،مرحوم عارف لرستانی،مرحوم عسل بدیعی،انقدر این لیست طولانی است که بعد خودتان از منابع مختلف اینترنتی پیگیر شوید،ضعف روحی،ضعف شدید جسمانی ،بدبیاری و بدشانسی یا هرچیز دیگر،نامش را بگذاریم ،این نسل تا آمدند جوانه بزنند پژمردند،این اتفاق خوشبختانه برای نسل استادرشیدی رخ نداد)دوم آن که به دلیل ارزان بودن ارز وروابط خارجی خوب ،این نسل فرصت پیدا کرد بهترین دپارتمان های هنر شوروی و ایتالیا و بازیگران سطح اول جهان را ببیند ،اتفاقی که دیگر رخ نخواهد داد.اگر دقت کرده باشید،بخاطر اختلاف ارزی شدید،هنرمندان ما با هنرمندان متوسط ترک و لبنانی همبازی می شوند یعنی باری نمی بندند.دیدن بهترین های یک کار ،تاثیری در انسان می گذارد که کلا شخصیت را متحول می کند و این اتفاق برای نسل مرحوم داوود رشیدی رخ داد.حضور او در کارهای شاعرسینمای ایران هم پررنگ بود.بااینکه خیلی نرم واطلس وار بودند،نقش مریض ووحشی بازرس شش انگشتی را به تمامه عالی درآوردند.اینکه کاملا خارج از وجود خودت بازی کنی از توانایی های منحصربه فرد بازیگران خاص است.بازیگران معمولی نمی توانند خیلی از جوهره درونی خودشان فاصله بگیرند اما مرحوم استاد داوود رشیدی می توانست چنین کاری را بکند،این سبک جدا شدن از روح واقعی خود در بازی چهره های نادری چون ماریون کوتریار دیده می شود که صدر جدول بازیگری را از آن خود کرده اند.ماریون کوتریار از قطع شدن یک درخت در جنگل های آمازون ،افسرده می شود اما در سومین قسمت از مجموعه بتمن ساخته کریستوفر نولان ،نقشی را برعهده گرفت که با خودش زمین تا آسمان فرق داشت.این ویژگی دربازیگران نسل رشیدی هم کاملا دیده می شود،به گونه ای تغییرشخصیت می دهند که بیننده از دیدنشان وحشت می کند واین یک هنر بسیاربزرگ است.نسل فعلی بازیگری ایران هم خیلی خیلی قدرتمند است اما دیگر کیفیت فیلمنامه های علی حاتمی وعباس کیارستمی تکرار نمی شود.به نوعی همه چیز گران شده است که نویسنده باید برای امرار معاش مثل چرخ خیاطی صنعتی مخصوص سری دوزی ،بکوب ،بنویسد،سینمای امروز ما بیشتر از ضعف فیلمنامه رنج می برد.همگناه که بهترین اثر نمایش خانگی ماست شدیدا ضعف فیلمنامه دارد.آن هایی که کار آزاد کرده اند می داند از شرکت تولید و فروش گل،سانتافه و ب ام دبلیو در نمی آید.از درمانگاه دندانپزشکی یا حجره فرش فروشی یا صرافی خانوادگی سانتافه در می آید اما واقعا این حد از ثروت از شرکت گل وگیاه در نمی آید.خب این ایرادی نیست که بگذاریم کنار وبگوییم ،کوچک است.فیلمنامه کندو ،یک دست است ،منسجم است و قسمت ناموافق اصلا ندارد ،این ویژگی زمانی به دست می آید که هنرمند ریلکس باشد.هنرمندی که می خواهد یک گوشی موبایل مدل بالا بخرد،باید به ده نفر زنگ بزند وسه ساعت حرف بزند ،باطری روحش جوری خالی می شود که وقتی سر لب تاب رفت،اشتباه پشت اشتباه رخ می دهد.هنرمندان سطح یک در عموم کشورهای جهان به یک سایت اینترنتی مراجعه می کنند ،دوتا رمز وارد می کنند وگوشی موردنظرشان را می خرند ،این فرصتی بود که نسل مرحوم داوود رشیدی داشتند ،یعنی یک تماس می گرفتند وبیوک ایران از کارخانه می آمد جلوی درب منزل ،یک هفته دوندگی نمی کردند،نسل جدید خیلی بیهوده می دود این است که پزشک نسل جدید کمتر مقاله می خواند،بازیگر کمتر فیلم می بیند،نویسنده کمتر رمان می خواند یعنی گذران یک روز ساده تبدیل شده به کشتی گرفتن باخرس،این حالتی بود که نسل داوود رشیدی تجربه نکرد خوشبختانه واین شد که انقدر آثار ماندگار خوب از این نسل برجای ماند.
"ایرنا"
