برنامه روزهای عادی صدا و سیما
بسیار باکیفیت تر از روزهای مناسبتی است.یعنی به جای آن که در جشن ها ،به آشپزخانه بهترین هتل اصفهان سر بزنند و نحوه کار در آن را نشان بدهند یا مستندی درباره زندگی پوران درخشنده یا فیلمی به روز وجدید پخش کنند ،بدتر چیزهایی می گذارند که کسلمان می کند.
وقتی عید دیدنی به خانه بزرگترها می رویم ،انتظار داریم که یک بسته شکلات هدیه بگیریم نه اینکه کتکمان بزنند!!!جز پارک هم جایی برای رفتن نداریم ،در غالب خانواده ها یک فرد بسیار وسواسی هست که حتی یک مهمان را هم بخاطر شیوع بیماری کرونا ،به خانه راه نمی دهد.انگار تمام زندگیمان تعطیل شده است.کسانی که در لواسان و کردان و جاهای دیگر ویلا ندارند هم آدم هستند،دل دارند،دلشان می گیرد،خسته می شوند و بی حوصله و بدون دلیل سرنهار یا شام ،سر کم بودن نمک با همسرشان یا مادرشان دعوا می کنند چون حوصله شان از همه چیز سررفته است.
بعد هم مجریان عصر جدید را در هر فصل عوض کنید ،در نمونه های موفق جهانی این شوهای تلویزیونی،مرتب تفکر جدید و چهره جدید یک فوق ستاره جدید را نشان می دهند،اولا آقای سید بشیر حسینی یک استاد دانشگاه زیر حد معمول است یعنی حتی استاد دانشگاه تهران و شهیدبهشتی و صنعتی شریف هم نیست که انسان به خودش بگوید با یک نخبه طرف هستم و او را آورده اند تا ایرادات فوق ستاره ها را برطرف کند،ثانیا متاسفانه فاقد صدای زیبا هستند،اگر فرد نخبه می خواهید ،دکتر امید روحانی که هم یک فوق ستاره است و هم یک نخبه پزشکی است یا مهدی سلطانی سروستانی که استاد دانشگاه تهران هستند و کاملا می شود لفظ نخبه را به ایشان اطلاق کرد و یا دکتر علیرضادبیر که از هر جهت یک نخبه واقعی است را بیاورید.تماشای صورت علیرضا دبیر انسان را شاد می کند از بس انرژی مثبت و عشق درون وجود او جمع است ،آقای سیدبشیرحسینی یک فردمعمولی است که واقعا کار خاصی انجام نداده است ،کسی که می خواهد نوابغ را داوری کند،خودش باید یک کار خیلی بزرگ در زندگیش کرده باشد.
"یک خانم جوان که درپارک قدم میزد،جمعه هفته جاری،تهران"
