یک فرد سیگاری که گاهی دمی به علف می زد
ناگهان دروازه بان نساجی مازندران شد!!!!!بعد برای مسابقه با یک تیم ،نه قطری،نه کویتی،نه هندی،بلکه ترکیه ای که فوتبالش در رده یک جهان قرار دارد و تیم ملی اش حتی برزیل را هم می ترساند و فنرباغچه وترابوزان اسپور که یک پله پایینتر از انرژی کوتبوس و لاس پالماس هستند را دارد ،می رود و عدل هم خوب دروازه بانی می کند.بعد بازی اول داخلی اش به پرسپولیس می خورد در ورزشگاه آزادی که یک دروازه بان در حالت معمولی باید ده سال دروازه بانی کند تا به دیدار مقابل تیم اصلی پرسپولیس و ورزشگاه آزادی برسد.
همه این ماجراها در بستر واقعی اتفاق می افتند اگر فیلم مثل ساخته های تیم برتون در بستر رئالیسم جادویی بود،ایرادی نداشت.پومپالومپاها می آمدند و یک رقصی هم می کردند و آب نبات کشی از آخرین گیاه بازمانده در عمق جنگل های آمازون می ساختند و ما هم کیف می کردیم چون ،کارگردان از اول گفته بود که من یک قصه پری وار تعریف می کنم .واقعیت ،واقعیت است.مجاز،مجاز است،جادو ،جادو است.یک آدم طبیعی دو سال زیر نظر استاد نیما نکیسا تمرین می کند ،بعد اگر بسیار خوش شانس باشد ،دروازه بان عقاب تهران می شود ،دو فصل در عقاب ،عالی می درخشد ،بعدملوان بندرانزلی با وی قرارداد می بندد بعد که سه سال دروازه بان ملوان بندر انزلی بود ،تیم نساجی مازندران با او به عنوان دروازه بان ذخیره قرارداد می بندد بعد اگر خیلی شانس بیاورد در قطر با یک تیم محلی مسابقه می دهد و خوش می درخشد(نه در ترکیه که فقط یکی از بازیکنانش آردا توران است که در بارسلونا عضویت دارد و تیم ملی اش در سال دو هزار و دو سوم جام جهانی شده است)بعد مثلا به بازی با پرسپولیس می رسد.
یک زندگی واقعی این شکلی است ،چند نفر را دیده اید که پسر دیویدبکهام نباشند یا شاهزاده عرب نباشند و اولین ماشینی که می خرند یک خودروی روز اروپایی تاپ باشد؟آدم ها در قصه های واقعی اول یک پژو پارس می خرند،ده سال آن پژو را دارند بعد یک پله بالاتر می روند و یک پژو دویست و هفت اتوماتیک می خرند ،سه سال هم آن ماشین را دارند بعد اگر دندانپزشک ،دروازه بان یک تیم خوب،جراح اعصاب و چیزی در این رده باشند یک خودروی لوکس اسپرت مگان می خرند،منهای کسانی که پدرشان ملاک است یا جراح قلب است یا طلافروش است و برای قبولی دانشگاه برایشان از همان اول یک ماشین رده بالای اسپرت می خرد.در فیلم سال دوم دانشکده من،استاد رسول صدر عاملی کاملا توضیح می دهد که خاندان پدرام شریفی کلا در کار سنگ جواهر هستند برای همین در سن کم ماشین لوکس عالی زیرپا دارد.«منطق روایی»یعنی عنصری که عقل می پذیرد ،حتی فیلم های بالیوود هم کمی منطق روایی دارند ،بعد از ابتدای فیلم ،شما می دانید قرار است بزن و بکوب و بالاپایین پریدن و پودر رنگی پاشیدن در صورت هم و شلوار چرمی و فیلم خفن هندی ببینید و تخمه بشکانید.
سینمای هند به سیاست و اینکه مردم از نماینده مجلس توقع دارند یا ندارند و اصولا جهان واقعی ربطی ندارد ،پر از رنگ و شادی و بزن و بکوب است.اگر وارد مقوله سیاست شدید باید استانداردهای این جهانی را رعایت کنید،اگر اسپانسر خصوصی داشته باشید هیچ کدام از این ایرادات به شما وارد نیست چون از مالیات بازتشستگی مادر بنده پولی کسر نشده است تا شما فیلم بسازید،طرفداران باشگاه والیبال ایکس ،عشق کرده اند نفری صد هزار تومان وسط بگذارند و برای باشگاهشان یک فیلم هر نوع که دوست دارند بسازند،اصلا کریستین بیل بیاید سرویس پرشی موجی ای بزند که کف ورزشگاه از جا کنده شود،از جیب خودطرفداران است ،از جیب مادر بنده نیست،آقای مقدم ،شما از بودجه صداوسیما استفاده می کنید و این ها را می سازید ،بگذارید بودجه برود طرف سعید آقاخانی که طنز را بیشتر می شناسد و قله بلندی است در سینمای طنز،یا کیانوش عیاری که تاریخ معاصر ایران را از مرحوم پروفسور باستانی پاریزی هم بهتر می شناسد وچیزی می سازد که انسان بعد از سه بار دیدن ،باز هم دوست دارد ببیند،برنامه های صداوسیما یا باید مفرح باشد یعنی حال دل مردم را خوب کند یا آموزنده باشد که چیزی از بودن در این جهان فانی ،یاد بگیرند،خواهشا مجموعه پایتخت را تمام کنید،حتی بی مزه ترین مجالس عروسی هم که آدم به اجبار احترام خاله بزرگش درآن شرکت کرده است،ساعت یازده شب تمام می شود و آدم یقه اش را باز می کند و می گوید آخیییییش.
