تمام ایرانیان حتی عزیزان ده ساله
می دانند که وطن نازنین ما،متاسفانه یکی از ده کشور پر تورم جهان،طبق گزارشات دقیق بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی و دانشکده های اقتصاد است،بنابراین ممکن است،دوسال دیگر ،یک فیلم با دوهزار بیننده در سینما (بابازی محمدرضاگلزار والهام چرخنده)رکورد فروش کل گیشه تاریخ سینمای ایران را جابه جا کند،بنابراین مساله ،تعداد فروش بلیت و پر بودن سالن های نمایش ،ملاک است.
طبق تحقیقات میدانی خودم ،واقعا سالن ها در همان چند روز کوتاه پخش خوب،بد،جلف دو(با تمام ضعف های ساختاری و صوری عیان این فیلم)به مراتب ،پر تر از فیلم سینمایی مطرب بودند.در واقع از همان سبکی که کشورهای صاحب تکواندو ،برای گرفتن مدال مسلم مهدی بی باک ودادن آن به تکواندوکار قطری در مسابقات قهرمانی آسیا چندسال پیش انجام دادند،در حالیکه حریف قطری،زیر لگدهای سنگین ،جان به لب شده بود،پشت صحنه سینمای ایران هم همان روال یعنی تخل پخل ،و...می شناسید این روش ها را،رخ داد،واقعا این سخنم ربطی به حس شخصیم به حاج آقا پرستویی ندارد،اکنون،هیچ حسی نسبت به این جاندار،ندارم و سعی می کنم ،کاملا بی تفاوت و سرد،استدلال کنم.
