از من سوال کردند
چرا تمام فیلم های سینمایی،شبیه به هم شده اند؟ حتی در جشنواره فجر که باید تنوع زیادی داشته باشد،باز هم از "مغز استخوان" تا "شنای پروانه"،همه اش ،فقر و استرس و پلیس و درگیری و...
ببینید ما درسطح جهان،ورزش قوی و بابنیه ای نداریم،همین بس که جمع مدال های مایکل فلپس از امریکا در رشته شنا و نیکلای آندریانوف روس در رشته ژیمناستیک از جمع کل مدال های المپیک ما بیشتر است(در اتحاد جماهیر شوروی و جمهوری خلق چین باز هم ژیمناستیک کارهایی هستند که تعداد مدال هایشان از کل مدال های تاریخ ما بیشتر باشد،فقط من باب نمونه آندریانوف را ذکر کرده ام)
سال هاست در سطح باشگاهی در رشته فوتبال،قهرمانی آسیا نداشته ایم و غیره بنابراین حتی فیلم ورزشی خوش ساختی مثل "سونامی" هم چندان به چشم نمی آید.جلوه های ویژه بی نهایت گرانقیمت است ،اگر کیفیت "پیشونی سفید سه" در مقابل «مد مکس»را نگاه کنیم ،انگار به سمند در مقابل فوردموستانگ نظر می اندازیم ،قابل قبول هست اما عالی نیست.بنابراین روی ژانر تخیلی چندان حسابی نمی شود باز کرد. روی ژانر جنگی نیز همین امر مصداق دارد،این ژانر هم ،به ابررایانه های قوی برای رندر گرفتن نیاز دارد.کلا تمام ژانرهایی که به گریم سنگین و ابررایانه نیاز دارند را از این مقوله خارج کنید.دقیقاچه چیزی می ماند؟ژانر اجتماعی و کمدی ،کمدی های محشری مثل "سامورایی در برلین" و چند کار خوب دیگر را حساب کنید.ومابقی هم می شود ژانر اجتماعی دیگر.
