کوبی برایانت
در عرصه سینما هم مردی اسطوره ای بود.وی نقش اول فیلم بسکتبال دوست داشتنی را بازی کرد،خوبی این روزهای سینمای جهان در این نکته نهفته است که افراد حرفه ای می توانند ،دقیقا نقش خودشان را در فیلم های سینمایی بازی کنند(من یک ایرانی ام با حضور اسطوره کشتی ایران آقای حیدری)سه سال بعد از ساخت این فیلم،کوبی موفق به دریافت جایزه اسکار شد و به جمع اساطیر سینما هم پیوست.
در ابتدای فاجعه سقوط هلی کوپتر،تمام رسانه ها اعلام کردند،خانواده برایانت ،همراه او نبودند اما حالا معلوم می شود،دختر وی جیانا هم همراه پدر ،از آسمان این دنیا به آسمان آن دنیا رفت،او نیز در سن سیزده سالگی ،یک بسکتبالیست تمام عیار بود وآینده ای طلایی انتظارش را می کشید،اکنون ،ابیات آغازین غمنامه رستم و سهراب به یادم می آید،که جناب فردوسی به زیبایی درباره بادی که بی موقع می وزد و نارنجی نو رس را از شاخه می اندازذ،سخن میگوید و سپس می فرماید،آیا این جهان ،عادلانه است؟
"یورونیوز"
