حوادث بیست و یکمین جشنواره فیلم کن
که به میراث هزار و نهصد و شصت و هشت معروف است ،به عنوان پایه رفتارسیاسی هنرمندان بزرگ در قرن بیست و یکم تلقی می شود.در این جشنواره بزرگترین سینماگران تاریخ (معروف ترین آنان ،گدار و کلود للوش بودند) و نویسندگان و هنرمندان چهره آن دوران ،در بیانیه ای مفصل و مبسوط ،مراتب اعتراضات وسیع خود را قرائت کردند.
تروفو و رومن پولانسکی از معروفترین چهره های پشت این وقایع بودند.رومن پولانسکی عضو هیات داوران آن دوره فیلم کن بود که در اعتراض به برگزاری جشنواره از سمت خود استعفا داد.از آن دوره جشنواره کن ،تا به امروز ،هرگاه هنرمندان چهره ،در جهان ،با مشکلات متعدد اجتماعی و سیاسی روبه رو می شوند،دست به اقدامی مشابه آنچه که هنرمندان فرانسوی انجام داده اند،می زنند.وزن سینماگران و هنرمندان آن دوره سینمای اروپا آنچنان سنگین بود که به الگویی جهانی برای اعلام اعتراضات ،بدل شد.رهبران اصلی آن دوره سینماگران موج نوی سینمای فرانسه (فرانسوا تروفو ودیگران)بودند و نحوه نوشتاری و بیان آنان ،تبدیل به نمادی برای اعتراضات هنری در سطح جهان شد.
"فرانس بیست و چهار"
