یک خبرخوش وسط هزاران خبر تلخ

وقتی شبکه فرانس بیست و چهار خبر صعود تیم ملی والیبال ایران به المپیک را اعلام کرد،بلند گفتم:آخیییییییش،و بعداز مدت ها نه از سر غم ،بلکه شادی ،گریه کردم.

پیش از این ،پرچم وطن در دست آقاتختی و امامعلی حبیبی و گوش شکسته ها بود اما اکنون پرچم به دست سروها به دست دماوندها به دست دناها افتاده است. این بچه های گل در میان این همه غم،لبخند به دل ما نشاندند. کاری که امثال حاتمی کیاها و نرگس آبیارها از انجام آن ناتوان و عاجزنذ،اینان غم را نفس می کشند و می خورند اما وطن من ،امروز،سعید معروف ها رامی خواهد.

به امید سلامتی مجدد برای امیر غفور و فرهاد قائمی و غلامی ،المپیک بدون این سه نفر صفایی ندارد،پاینده ایران.

"فرانس بیست و چهار"