تینا پاکروان و خانه کاغذی

جلو و پشت دوربین،خوب است.استاد پرستویی همان استاد پرستویی معترض به سیستم ناراحت درشت گوی متلک انداز “قاتل اهلی” یا” بادیگارد “ و فیلم های اخیر ایشان است.

آن که به فیلم ،جان داده است و روح بودن را دمیده در حقیقت،بانو تیناپاکروان است.متاسفانه ،استاد پرستویی خیلی تکراری و یکدست بازی می کنند ،آنچنان که حرکت تند دست راستشان را موقع بازی در فیلم،می توانستم ،سه ثانیه زودتر ،حدس بزنم و خب این مقدار تکراری بودن برای سینمای سریع امروز جهان ،و ایران،جالب نیست.