نینو فرانک
در سال 1946ا صطلاح "فیلم سیاه" را به کار برد. بهترین تعریفش این است که حسی که از دیدن یک سایه روشن و قراردادهای خشن میان انسان ها به بیننده دست می دهد "فیلم سیاه است". سقوط اقتصادی بزرگ 1930امریکا هم کمک کرد به سیاه تر شدن فیلم سیاه ،قاعدتا "شاهین مالت" را بهترین فیلم سیاه می دانند. فیلم سیاه مدیون خرید بلوکی فیلم از سوی سینما داران است. یادتان است ده سال پیش به اجبار با دوشیر یارانه ای دوقالب کره هم میدادند؟،فروش فیلم به صورت بلوکی به همین صورت است یعنی استدیو دو فیلم بلوک آ به سینمادار می دهد و پنج فیلم درجه دو در بلوک دو به اجبار به فیلمساز میدهد. البته در سال 1948دادگاه عالی امریکا برضد فروش بلوکی قد علم کرد و بسیاری از فیلمسازان بیکار شدند بعد هم مبارزه پرده سینما با تلویزیون آغاز شد،اولین فیلم سیاه واقعی،غریبه ای در طبقه سوم است که زندگی یک روزنامه نگار را روایت می کند این فیلم به وضوح از اکسپرسیونیسم آلمان ناشی شده است،کلا ژانر نوآر از این مکتب ناشی می شود این یک فیلم بلوک دو بود کلا فیلم نوآرها را در بلوک دو قرار می دادند ویلوکی به فروش می رساندند.
"شبکه نمایش"
