مقایسه دو انسان

کامبوزیا پرتوی که هیچ گاه از خدا حرف نمی زند و همان جایزه نصفه نیمه ای که برده را به یک انسان دیگر هدیه می دهد،سعیدآقاخانی،و ابراهیم حاتمی کیا که صاحب خداوند است،مدام نفرین برلب دارد،و دهانی باز برای بلعیدن تمام ایران،متوقع،حسود،بی اصالت ،ساده ترین لغاتی است که برای نامیدن ،حیف نام ابراهیم و حاتم،برای نامیدن این موجود برزبان می آورم.

بخشنده،با اصالت و بی توقع ،ساده ترین لغاتی است که فرزند پاک هنر،کامبوزیا پرتوی را می توانم با آن،بنامم،کسی که از قتل وخون سخن نمی گوید،بزرگ است،و زیباست.