Rent track

نودونه درصد گیشه سینماها درامریکا وکانادا را چک می کند به صورت دیجیتال.هزینه اصلی نمایش فیلم را nut,می نامند.شش استدیوی بزرگ تا حدود هشتاد و پنج میلیون دلار در یک سال برای پخش یک فیلم هزینه کردند.

تارنتینو میگوید استدیوها کاملا به سمت دیجیتال شدن پیش میروند واصلا برای اپراتور دستی احترام قائل نیستند.هفتاددرصد از فروش فیلم در دوهفته اول فیلم به دست می آید.لری گرانت نویسنده بزرگ سینمایی معتقد است پنجاه و پنج درصد از گیشه داخلی به جیب سینمادار می رود و بقیه به جیب کمپانی،نیمی از شبکه های کابلی در امریکا متعلق به پارامونت است؛بنابراین پخش یک تبلیغ فیلم در واقع این جیب به آن جیب کردن است،صنعت سینما بی نهایت بزرگ وبی نهایت درآمدزاست.

"شبکه نمایش"