نینو فرانک
منتقد فرانسوی بود که برای اولین بار از اصطلاح "فیلم سیاه" استفاده کرد.
عناصر کمی برای تعریف فیلم سیاه وجود دارد. به "هزار و نهصد و سی و نه" بازمیگردیم ،در این دوره،پانزده هزار سالن سینمایی در امریکا برپا بود، وضع موجود اقتصادی بد بود و فیلم می توانست اوضاع را تغییر دهد،استودیوها شروع به ساخت سری وار فیلم کردند و با سرعت بالا فیلم ساختند و فیلم های کم بودجه مد شد،فیلمسازان بسیار متبحر آلمانی که از جنگ جهانی منحوس ،زنده بازگشته بودند ،شروع به ساخت فیلم های کم بودجه در هالیوود کردند،اینان به اکسپرسیونیسم آلمانی متکی بودند و پوچ گرایی و ناراحتی بشر از زندگی ،دستمایه اصلی این نوع سینما بود.
تلویزیون نیز وارد بازی شد و بر فرض ،فیلم تلویزیونی مانند" لوسی را دوست دارم" ،ساخته شد،غریبه ای در طبقه سوم که زندگی مصیبت بار یک گزارشگر را روایت می کند معروف ترین فیلم ،دسته سیاه در تاریخ سینماست. این فیلم سیاه و سفید است . اورسن ولز فیلم "نشانی از شهر" را با بازی چارلتون هیستون و اورسون ولز را ساخت که داستان انفجار یک خودرو و وقایع پلیسی پیرامون آن را روایت می کند ،این اثر مهم ترین فیلم سیاه در دوره اوج این نوع از فیلم بود.فیلم "شهرسیاه" که در سال نودو هشت ساخته شد نیز به طور واضح بازگشت مجدد این نوع از سینما را اعلام کرد و پس از آن "شوالیه تاریکی" با بازی ستارگانی همچون کریستین بیل دارای نشانگان فیلم سیاه است.
"شبکه نمایش سیما"
