آهنگ سخن

آثار ادبی، علاوه بر معنای لغوی و مجازی، مفهوم سومی هم دارند برخاسته از آهنگ سخن. ادبا از قدیم برای جبران "نارسایی حسی" که ممکن است در کلامشان باشد از موسیقی کلمات بهره گرفته و نقص معنا را با زنگ  موسیقی پر کرده اند.نوشته های ادبی باید نه تنها از نظر مظمون ، بلکه از جهت پیوستگی اهنگین واژه ها به هم، برای خواننده و شنونده دلنشین باشد تا صاحب اثر بتواند آنجا که امکان  انتقال مفاهیم دلخواه از راه معانی مجرد، و نیز بیان تصویری، وجود ندارد از زیبایی آهنگ سخن بهره جوید و بیانش را کامل کند.

 دکتر شوقی ضیف ، پژوهش ادبی

نویسنده:

همایون نوری پناه

ویراستار:

محسن اکبرزاده