ماه پیشونی توی تنور

یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچکی نبود، یه ماه پیشونی بود، صورتش قرص ماه، قدش رعنا، گیسش چهل تا، اما نا مادری بدجنس خیلی ازش کارمی کشید، یک روز که پسر شاه برای شکار با وزیر دست راست و کلی سگ و کلی تفنگ و کلی اسب اومده بود ده، نامادری دنگش گرفت، لجش گرفت، ماه پیشونی رو غایم کرد تو تنور.....خب؟......خب....ماه پیشونی گریه کرد، صداش رسید به درختا رسید به باد، باد خوند: ماه پیشونی توی تنور، ماه پیشونی توی تنور، سنگ مرمر رو درش، پالون خر، روکمرش، صدا رسید و رسید به پسر پادشاه، اومد و اومد تا رسید، دم تنو، تنورو باز کرد ، دید ،وااااااااااای، قمر. نه، قرص قمر، ماه نه، قرص ماه، خلاصه کلی اتفاقات ریز و درشت این وسط افتاد و بعد ماه پیشونی و پسر پادشاه، بله و بله ، بله دیگه، بله بله بله، بععععله، دیگه....
نقل به مضمون از احمد آقا شاملو

نویسنده:

همایون نوری پناه

ویراستار:

محسن اکبرزاده