نقدی بر فیلم دو
پنجشنبه, ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۰۶:۲۴ ب.ظ
بارها گفتم، شخصیت تنها متعلق به انسان نیست، تمامی موش ها و گربه ها، از آن موشی که در تله چسبی گیر کرده تا موش زیر کمد که پرویز پرستویی و مهتاب نصیرپور سعی در گرفتن آن دارند تا موشی که پایان بندی داستان را رقم میزند، با یک نخ طلایی تمام بدبختی های یک مرد تنهای ثروتمند و یک بانوی کارگر تنهای فقیر را به هم گره ....هر دو نفر با هم کمد را بلند می کنند تا موش را از زیر کمد بیرون بکشند، هر دو در نسبتی غریب با طنابی از جنس موش و شکار موش و گربه های مطب دکتر که دوست پرویز پرستویی است و مطبش موش ندارد چون پر از گربه است، گره خورده اند،عجب بازی ای دارد این مهتاب نصیرپور، عالی برای این فیلم یک شوخی دم دستی است...
نویسنده:
همایون نوری پناه
ویراستار:
محسن اکبرزاده
۹۶/۰۲/۲۱