گوژپشت نوتردام، شخصیت اسمرالدا

 دختر کولی زیبایی که به همراه بز باهوشش، در خیابان ها رقص و آواز به راه می اندازد و پول جمع می کند،او درست مانند بسیاری از شخصیت های نویسنده روس همین دوره فئودور داستایوفسکی است،خواهر راسکولنیکف نیز ،جوان و زیبا و انسان است،دوننیا،هر دوی این زنان ،نماینده نیروهای مثبت هستی هستند،در زمانی که همه،خادم گوژ پشت کلیسا را کتک خورده در وسط میدان اعدام رها کرده اند ،این دختر کولی با قمقمه آبی که به کمر بسته به کازیموتو نزدیک می شود،او را که با ناعدالتی اسیر ظلم شده می نوازد و آب بر لب های خشکش می گذارد،شخصیت های ویکتور هوگو بر خلاف امیل زولا،بوی انسان می دهند،آن ها دیوهای خشن اسیر پول نیستند،می توانند از شمعدان های نقره گرانقیمت برای بشریت بگذرند آنها دوست داشتنی و گرم چونان شومینه چوبی در زمستان هستند و اوج این گرما در وجود این دختر کولی دیده می شود...

نویسنده:

همایون نوری پناه

ویراستار:

محسن اکبرزاده