تاریخ ادبیات فرانسه(دو)

ادبیات فرانسه ،تنها بخش کوچکی از ادبیات فرانسوی زبان است،به عنوان مثال ،نویسنده ای نظیر آمه سرر یا ادوار گلیسان، فرانسه زبان هستند و افرادی نظیر ساموئل بکت و اوژن یونسکو در دسته ادبیات فرانسه تقسیم بندی می شوند.ادبیات فرانسه زبان در قرن هجدهم میلادی با مهاجرت گسترده فرانسویان به مستعمره های مختلف از جمله کبک در کانادا شکل یافت.استعمار کشور بسیار کهن الجزایر در قرن نوزدهم از نقاط سیاه ملت متمدن فرانسه است زیرا استعمار این کشور با فرهنگ زمانی صورت پذیرفت که مدت ها بود استعمارگران کلاسیک نظیر اسپانیا و پرتغال کاملا دست از استعمارگری برداشته بودند،رفتار نظامیان فرانسه با مردم الجزایر بسیار غیر انسانی بود،طرفه آنکه بزرگترین نویسنده تاریخ ادبیات فرانسه که از تمام کلماتش مانند نفت از چاه عمیق،اعتراض فوران می کند،آلبر کامو ،از همین نقطه در آفریقا برخاست،عیش در تیپازا که در ایران توسط پروفسور غیاثی ترجمه شده است ،عشق عمیق کامو به آفتاب تابان الجزایر را می رساند،در نمایشنامه سوءتفاهم،دختر صاحب مهمانخانه،مرتب سواحلی را وصف می کند که دقیقا مانند جغرافیای الجزایر است، او از باران و ابر متنفر است و تمام تلاشش را می کند که به نقطه ای گرم و آفتابی برود،استعمار الجزایر،موجی از ادبیات اگزیستانسیالیستی را به راه انداخت که مانند بمب در صورت دولتمردان فرانسه منفجر شد....

نویسنده:

همایون نوری پناه

ویراستار:

محسن اکبرزاده