ایگور زابلین،نامی که هیچ وقت شنیده نشد

ایراد ادبیات به غایت پویا و دینامیک آن است،که آنچنان نام های بزرگ در این فرم از ادبیات،هژمونی فرهنگی ایجاد می کنند که دیگر،اسامی سایر نویسندگان و هنرمندان اصلا به چشم نمی آید،آنچنان سیطره آنتوان چخوف و لئو تولستوی بر داستان روس وسیع است که نویسنده بزرگی چون ایگور زابلین اصلا به چشم نمی آید،قلم وی را می شود با نویسندگانی چون بوریس گوربا توف ،قلمی کاملا اجتماعی و در راستای خدمت به جامعه طبقه بندی کرد ،او نماینده ادراک جامعه روس است ،او می داند و می تواند هویت روس را در قالب کلماتش بیان کند،جملات او به دور از متافیزیک است،کاملا زمینی است و بدون احساس رمنتیک های روس مثل پوشکین است،می توان او را یان فلمینگ ادبیات روس دانست،بی هیچ شاهدی،ترجمه مهدی شاه رضا پور،از آثار به یاد ماندنی زابلین است...

نویسنده:

همایون نوری پناه

ویراستار:

محسن اکبرزاده