تاریخ ادبیات ژاپن (یک)

 

ارتباطات ایران و ژاپن بسیار گسترده است،خصوصا در عرصه خودروسازی،ژاپن پیشرفته ترین شریک استراتژیک ایران به حساب می آید،اما آنچنان که ادبا و فرهیختگان ایران،از ادبیات شریک استراتژیک دیگر ایران یعنی روسیه اطلاع دارند،به غیر از معدودی هایکو و آثار ایشی گورو و هاروکی موراکامی ،از سایر ادبای ژاپن اطلاعات ندارند.تا قرن سوم میلادی،زبان مکتوب در ژاپن وجود نداشت.در قرن نهم میلادی،کتابت رونق فراوانی گرفت و این دوران به عصر طلایی موسوم شد.در اواخر قرن نوزدهم میلادی ادبای ژاپن،بیشتر به ترجمه آثار غربی روی آوردند و نهضت ترجمه آغاز شد. توبو اوچی شویو ،از سال ۱۸۸۵میلادی برای نویسندگی ضوابطی اعلام کرد،وی از پایه گذاران ادبیات معاصر ژاپنی است.قبل از او نویسنده احترام نداشت،وی احترام و عزت را برای شغل نویسندگی سبب شد.احترام و عزت پایه زندگی ژاپنی است آنچنان که اگر یک فرد بسیار بلند مرتبه ژاپنی ،مانند یک ژنرال دوستاره،احساس کند عزتش تنها کمی خدشه برداشته است،سریعا به زندگی خود پایان می دهد....

منبع: دایرة المعارف ادبی،عبدالحسین سعیدیان،فصل ادبیات ژاپن

        

نویسنده:

همایون نوری پناه

ویراستار:

محسن اکبرزاده