چرا سیاست های آمریکا درقبال خاورمیانه ،عموما غلط از آب در می آید
(ادبیات سطحی در مقابل ادبیات عمیق)
به وضوح روشن است که ارتش آمریکا،سال هاست در خاورمیانه دست و پای بیهوده میزند،اما ارتش روسیه مانند قهرمانان موج سواری،عموما به خواسته های کرملین جامه عمل می پوشد.اینجا نیز، پای ادبیات در میان است.بزرگترین نویسنده امریکا،مارک تواین،تنها با مدت کمی اقامت در حدود خاورمیانه،کتاب،ساده لوحان خارج رفته را در سال هزار و نهصد و شصت و نه نگاشت.صرف نظر از شاهکارهایی مانند تام سایر،این اثر گمنام وی مشحون از زودباوری و سطحی نگری است،بسیاری از دانشگاهیان امریکا، هنوز نمیدانند، ایران و عراق دو کشور کاملا مجزا از یکدیگر هستند که یکی غول صنایع غذایی، بهداشتی و آرایشی و تولیدات کشاورزی ،دارای ارکستر سمفونیک ،ارکستر فلارمونیک و اپرا است اما دیگری علی رغم پتانسیل های بی شمار، نیم قرن است در اختلافات مذهبی ،فرقه ای دست و پا می زند، در ادبیات امریکا،تمام خاورمیانه به صورت شیوخ دستار به سر،بیابان های بی انتها و چادرهای شرم آور توصیف شده است.کم هستند متفکرانی مانند جیم جارموش در فیلم "تنها عاشق ها زنده می مانند" که از عنصر عرب بودن، درک دقیقی دارند.در مقابل ،علوم انسانی به غایت توسعه یافته روسیه با گشایش دوره های زبان فارسی و ایران شناسی در بیشتر دانشگاه های معتبر خود،آنچنان دقیق به ادب ایران مسلط است که معتبرترین نسخه شاهنامه، به نام نسخه چاپ مسکو شناخته می شود، این تفاوت عمق شناخت، بر روی سیاست های نظامی دو طرف نیز اثر گذاشته است و یکی را بر دیگری برتری داده است.ادبیات یک نظام عمیق فکری است و تنها وصف درخت و جنگل و گل نیست......
نویسنده:
همایون نوری پناه
ویراستار:
محسن اکبرزاده
